ဒီ story ေလးဟာ ကြ်န္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္း ေရးထားတာပါ...သူရဲ႕ ဘေလာ့ ကို see ခ်င္တယ္ ဆိုရင္ေတာ့ “သူငယ္ခ်င္းမ်ား၏ဘေလာ့မ်ား“ မွ shwe yaung kaung kin ဆိုတာ ကို click လုပ္ပါ....
"ေလညာရပ္ကအခ်စ္္..............." တဲ႔စိုင္းထီးဆိုင္သီခ်င္းေလးပါ...ကၽြန္ေတာ္ဒီပို႔စ္ကိုတင္မယ္လုပ္တုန္း စိုင္းထီးဆိုင္သီခ်င္းေလးက နားထဲကိုရုိက္ခတ္လာပါတယ္.။ အခ်စ္တစ္ခုဟာဘယ္လိုလဲ ဆိုတာကိုစဥ္းစားမိတယ္.။"အခ်စ္တစ္ခုကဖန္တီးယူလို႔လည္းမရဘူး လြယ္လြယ္နဲ႔ဖ်တ္ဆီးပစ္လို႔လည္းမရဘူး" လို႔ၾကားဖူးတယ္ .။ တကယ္႔အခ်စ္စစ္နဲ႔ ေတြ႔ရင္ေတာ႔လူသားအားလံုးဟာ ရူးသြပ္ေအာင္ ခ်စ္တက္ၾကတယ္လို႔လည္းၾကားဖူးတယ္ .။တကယ္လက္ေတြ႔မွာေရာ အဲဒီလိုေရာရွိရဲ႔လားလို႔လည္း တဆက္တည္းမွာစဥ္းစားမိတယ္။ စိုင္းထီးဆိုင္ ရဲ႔ "ေလညာရပ္ကအခ်စ္ "သီခ်င္းထဲကလို ဘယ္ေနရာဘယ္ေဒသေရာက္ေရာက္ အခ်စ္ရဲ႔ေလေျပေလညွင္းက အျမဲတမ္းခ်စ္သူႏွစ္ဦၤးရဲ႔ ရင္ကိုတိုက္ခတ္ေနသင္႔တယ္..လို႔လဲထင္မိတယ္။ အဲဒီလိုပဲ ကၽြန္ေတာ္ဆိုတဲ႔ေကာင္က ဟိုဟုိဒီဒီလိုက္ျပီး ေတြးေနမိတယ္...။အျပင္ကို ေငးၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ တ..ေဖာင္း...ေဖာင္းနဲ႔ မီးပန္းေတြလႊတ္ေနတာပါ..။လႊတ္တဲ႔သူက သူ႔ခ်စ္သူရဲ႔ေမြးေန႔မို႔လို႔လား သူ႔ခ်စ္သူရဲ႔ အမွတ္တရေန႔မို႔လို႔လားမသိဘူး.မီးပန္းလာလႊတ္တာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ကေရာ မလႊတ္ဘူးလားလို႔ေမးရင္..မလႊတ္ပါဘူး..။ရင္ခုန္ရမဲ႔သူ မရွိေသးလို႔..။အဲဒီလိုေျပာလိုက္ရင္ စာဖတ္သူကၽြန္ေတာ္႔ကို အထင္ၾကီးသြားမလားပဲ?ဘာမွလည္းမဆိုင္ဘူး......ဟီး...ဟီး..။ ဒီမွာက အဲဒီလိုပဲအမွတ္တရေန႔တစ္ခုခုရွိရင္ အေဆာင္ေဘးမွာ မီးပန္းလာေဖာက္ၾကတယ္။ မီးပန္းေတြကလည္း လွလိုက္တာဗ်ာ.........ဖြားကနဲ...ဖြားကနဲ..ပဲ။ အခ်စ္တစ္ခုကေရာ မီးပန္းတစ္ခုလိုပဲလား? အခ်စ္တစ္ခုက မီးပန္းတစ္ခုလြတ္တင္လိုက္သလို အရူးအမူးအရွိန္ျပင္းျပင္းခ်စ္တတ္ၾကသလား...။ျပီေတာ႔ မီပန္းတစ္ခုလွပစြာ ဖြာက်ဲသလိုမ်ဳိး အခ်စ္ကၾကည္ႏူးမႈကိုေပးစြမ္းႏိုင္သလား...။ ျပီေတာ႔ မၾကာတဲ႔အခ်ိန္မွာ မီးပန္းတစ္ခုလိုေကာင္းကင္က ေပ်ာက္ခ်င္းမလွေပ်ာက္သြားတတ္ၾကေသးလား...? အဲဒီလိုမွမဟုတ္ဘူးဆိုရင္ အခ်စ္တစ္ခုကဘယ္လိုမ်ဳိးလဲ ? ရူပေဗဒသေဘာတရားလိုမ်ဳိးလား ခ်စ္တဲ႔သူကေပးတဲ႔အခ်စ္လိုမ်ဳိး အခ်စ္ခံရတ႔ဲသူကတန္ျပန္ေပးႏိုင္မွလား ......ဘယ္လိုမ်ဳိးလဲ...?
"ေလညာရပ္ကအခ်စ္္..............." တဲ႔စိုင္းထီးဆိုင္သီခ်င္းေလးပါ...ကၽြန္ေတာ္ဒီပို႔စ္ကိုတင္မယ္လုပ္တုန္း စိုင္းထီးဆိုင္သီခ်င္းေလးက နားထဲကိုရုိက္ခတ္လာပါတယ္.။ အခ်စ္တစ္ခုဟာဘယ္လိုလဲ ဆိုတာကိုစဥ္းစားမိတယ္.။"အခ်စ္တစ္ခုကဖန္တီးယူလို႔လည္းမရဘူး လြယ္လြယ္နဲ႔ဖ်တ္ဆီးပစ္လို႔လည္းမရဘူး" လို႔ၾကားဖူးတယ္ .။ တကယ္႔အခ်စ္စစ္နဲ႔ ေတြ႔ရင္ေတာ႔လူသားအားလံုးဟာ ရူးသြပ္ေအာင္ ခ်စ္တက္ၾကတယ္လို႔လည္းၾကားဖူးတယ္ .။တကယ္လက္ေတြ႔မွာေရာ အဲဒီလိုေရာရွိရဲ႔လားလို႔လည္း တဆက္တည္းမွာစဥ္းစားမိတယ္။ စိုင္းထီးဆိုင္ ရဲ႔ "ေလညာရပ္ကအခ်စ္ "သီခ်င္းထဲကလို ဘယ္ေနရာဘယ္ေဒသေရာက္ေရာက္ အခ်စ္ရဲ႔ေလေျပေလညွင္းက အျမဲတမ္းခ်စ္သူႏွစ္ဦၤးရဲ႔ ရင္ကိုတိုက္ခတ္ေနသင္႔တယ္..လို႔လဲထင္မိတယ္။ အဲဒီလိုပဲ ကၽြန္ေတာ္ဆိုတဲ႔ေကာင္က ဟိုဟုိဒီဒီလိုက္ျပီး ေတြးေနမိတယ္...။အျပင္ကို ေငးၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ တ..ေဖာင္း...ေဖာင္းနဲ႔ မီးပန္းေတြလႊတ္ေနတာပါ..။လႊတ္တဲ႔သူက သူ႔ခ်စ္သူရဲ႔ေမြးေန႔မို႔လို႔လား သူ႔ခ်စ္သူရဲ႔ အမွတ္တရေန႔မို႔လို႔လားမသိဘူး.မီးပန္းလာလႊတ္တာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ကေရာ မလႊတ္ဘူးလားလို႔ေမးရင္..မလႊတ္ပါဘူး..။ရင္ခုန္ရမဲ႔သူ မရွိေသးလို႔..။အဲဒီလိုေျပာလိုက္ရင္ စာဖတ္သူကၽြန္ေတာ္႔ကို အထင္ၾကီးသြားမလားပဲ?ဘာမွလည္းမဆိုင္ဘူး......ဟီး...ဟီး..။ ဒီမွာက အဲဒီလိုပဲအမွတ္တရေန႔တစ္ခုခုရွိရင္ အေဆာင္ေဘးမွာ မီးပန္းလာေဖာက္ၾကတယ္။ မီးပန္းေတြကလည္း လွလိုက္တာဗ်ာ.........ဖြားကနဲ...ဖြားကနဲ..ပဲ။ အခ်စ္တစ္ခုကေရာ မီးပန္းတစ္ခုလိုပဲလား? အခ်စ္တစ္ခုက မီးပန္းတစ္ခုလြတ္တင္လိုက္သလို အရူးအမူးအရွိန္ျပင္းျပင္းခ်စ္တတ္ၾကသလား...။ျပီေတာ႔ မီပန္းတစ္ခုလွပစြာ ဖြာက်ဲသလိုမ်ဳိး အခ်စ္ကၾကည္ႏူးမႈကိုေပးစြမ္းႏိုင္သလား...။ ျပီေတာ႔ မၾကာတဲ႔အခ်ိန္မွာ မီးပန္းတစ္ခုလိုေကာင္းကင္က ေပ်ာက္ခ်င္းမလွေပ်ာက္သြားတတ္ၾကေသးလား...? အဲဒီလိုမွမဟုတ္ဘူးဆိုရင္ အခ်စ္တစ္ခုကဘယ္လိုမ်ဳိးလဲ ? ရူပေဗဒသေဘာတရားလိုမ်ဳိးလား ခ်စ္တဲ႔သူကေပးတဲ႔အခ်စ္လိုမ်ဳိး အခ်စ္ခံရတ႔ဲသူကတန္ျပန္ေပးႏိုင္မွလား ......ဘယ္လိုမ်ဳိးလဲ...?
No comments:
Post a Comment